Paslanmaz çelik kumlamada kullanılan kumlama abrasivine bağlı olarak çeşitli yüzey dokuları elde edilir. Örneğin mimari uygulamalarda paslanmaz bilye ve cam küre hem korozyon mukavemetini artırmak, hem de daha parlak yüzey elde etmek için iyi seçeneklerdir. Kumlamada alüminyum oksit gibi sert ve köşeli malzeme kullanılması yüzeyde pürüzlülük değerini artıracağından dolayı paslanmaz çelik dayanıklılık değerlerini düşürecektir. Yuvarlak ve düzgün yüzeyli abrasivler ise yüzeyde aşınmaya sebep olmaz, kraterler halinde küçük çukurlar oluşturur. Krater kenarları keskin olmayıp yumuşak saten görünümlü, düşük yansımalı yüzeyler oluşturur. Bu şekilde yapılan kumlamalar yüzey sertliğini artırarak çizilmelere, korozyon ve çatlamalara karşı dayanıklılığı artırır.

Püskürtme işlemi malzeme iç yapısında gerilim oluşturur. İnce levhalarda dalga ve potluk meydana gelebilir. Bu yüzden 0.4 mm den daha ince paslanmaz çelik levhalarında kumlama önerilmez. Buna engel olmak içinse, her iki yüzeye de aynı anda kumlama işlemi yapılmalıdır. Kumlama basıncı ve abrasiv miktarı istenilen yüzey doku ve kalitesi için iyi şekilde kontrol edilmelidir.

Yapılan araştırmalarda yüzey pürüzlülük derecesi (Ra değeri olarak) düştükçe korozyona dayanıklılığın arttığı görülmüştür. Korozyon mukavemeti ve görsellik açısından paslanmaz kumlama önem arz etmektedir. Özellikle dış etkenlerden kaynaklı olumsuz şartların fazla olduğu ortamlarda bu konu daha önemli hale gelmektedir. Yapılan testlerde yüzey pürüzlülük derecesi (Ra > 1.0 mikron) nispeten yüksek paslanmaz çelik yüzeyleri pürüzsüz ve kusursuz olarak kumlanan paslanmaz çelik yüzeylerine (Ra < 0.5 mikron) göre korozyona karşı daha düşük dayanımlı olduğu görülmüştür.